کد مطلب:77909 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
[صفحه 1250] من احب الناس الیه: «لو احبنی جبل لتهافت».» یعنی و گفت علیه السلام و حال آنكه وفات كرده بود سهل پسر حنیف انصاری در كوفه در حالتی كه مراجعت كرده بود با آن حضرت از جنگ صفین و بود از دوست ترین مردمان به سوی آن حضرت، گفت علیه السلام، كه اگر دوست دارد مرا كوهی هر آینه پاره پاره شود و از هم بریزد. یعنی كسی كه به طور محبت ما قرار گرفت مندك گردد جبل انیت او و متساقط شود از عالم طبع به عالم عقل. و هذا مثل قوله علیه السلام: «من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر جلبابا.» یعنی و این قول حضرت مانند قول او است علیه السلام كه هر كسی كه دوست داشت ما اهل بیت پیغمبر را پس هر آینه مستعد می گردد از برای پوشیدن لباس فقر. یعنی فقر تحقق بر عبودیتی كه كنه آن ربوبیت است، چنانكه در خبر است كه: «العبودیه جوهره كنهها الربوبیه» و اگر چه كل مخلوقات عبد نباشند تحقق بر عبودیت غیر عبودیت است و آن تحقق متحقق نشود مگر به رسیدن به درجه ی محبوبیت قرب نوافل: «كنت سمعه و كنت بصره، بی یسمع و بی یبصر.» و شرح آن گذشت در اثنای ترجمه ی خطب.
و قال علیه السلام و قد توفی سهل بن حنیف الانصاری بالكوفه مرجعه معه من صفین و كان
صفحه 1250.